Kwiaty wrzosów występują w szerokiej gamie odcieni koloru białego, fioletowego i różowego. Są to barwy sprzyjające kreatywności, szukaniu nowych rozwiązań, pobudzaniu mózgu oraz kojarzone są z luksusem i prestiżem. Choćby z tego względu warto zaprojektować ogród wrzosowy, aby poza malowniczym pięknem dostępnym przez cały rok, móc obcować z namiastką czegoś niezwykłego, mogącego wpłynąć na stan ciała i ducha.

Dla tych, którzy cenią sobie praktyczne zastosowanie roślin ogrodowych, warto wspomnieć również o tym, że suszone pędy wrzosów dobrze wpływają na układ pokarmowy, wspomagając procesy trawienne.

Wrzosy i wrzośce – podstawowe różnice

Przed przystąpieniem do projektowania, a potem do nasady ogrodu wrzosowego, należy poznać różnice między wrzosami a wrzoścami, ponieważ – mimo że na pierwszy rzut oka są do siebie podobne – wymagają odmiennych warunków pielęgnacyjnych.

Podstawowa różnica obejmuje czas kwitnięcia. Dla wrzośców przypada on koniec zimy i początek wiosny. Z kolei wrzosy ukazują swoje piękne kwiatostany w okresie letnim i wczesną jesienią.

Inną cechą, jaka pozwala je od siebie odróżnić, są kształty liści i kwiatów. Wrzośce posiadają dzbanuszkowate kwiaty i igiełkowate listki, zaś wrzosy kielichowate kwiaty i łuskowate listki.

Równie ważne jest przycinanie ich po przekwitnięciu. Wrzośce przycinamy zaraz po tym, jak przekwitną, jednak wrzosy pozostawiamy w nienaruszony stanie aż do następnej wiosny, dzięki czemu mają szansę ochronić się przed mrozami i śniegiem.

Urok prostych krzewinek

Ogród wrzosowy to rozwiązanie dla wszystkich tych, którzy pragną podziwiać naturalne piękno przez cały rok. Większość z nich jest zimozielona – nie gubi liści nawet w okresie zimowym – i niska – mają od 20 do 40 cm wysokości.

Wrzosy są proste w uprawie – nie wymagają specjalistycznej wiedzy ani dużych nakładów finansowych. Należy tylko odpowiednio przystosować miejsce, w którym będą zasadzone oraz pilnować, aby takie pozostały. W przeciwnym razie wrzosy przestaną rosnąć i zaczną zamierać.

Ponad to szybko rosną, do tego stopnia, że doskonale nadają się do zagospodarowania dużych przestrzeni. Kwitną długo i obficie – przeciętny okres, w jakim można podziwiać ich kwiaty przypada od późnej wiosny do wczesnej jesieni. Dzięki temu nawet gdy większość roślin straci swój blask, wrzosy będą nadal wspaniale prezentowały się w ogrodzie.

Nawet kiedy już nie kwitną stanowią świetną dekorację, dzięki wielobarwnym liściom: jasno- i ciemnozielonym, szarym, cytrynowym, żółtym oraz pomarańczowym.

Doskonale pasują szczególnie do kompozycji w stylu naturalistycznym, gdzie panuje harmonia i rządzą prawa przyrody.

Przygotowanie przestrzeni

Wrzosy lubią glebę o kwaśnym odczynie (ph 3, 5 do 5, 0), co oznacza, że zwykła ogrodowa ziemia nie nadaje się do ich uprawy. W takim wypadku należy usunąć fragment ziemi na głębokości łopaty, następnie należy w to miejsce położyć warstwę torfu.

Jest to tradycyjna, krótkotrwała metoda. Dzisiaj zaleca się korzystanie ze specjalnych szczepionek, aby stworzyć zjawisko zwane mikroryzą. W bezpośrednim kontakcie z korzeniami roślin pozostają grzyby symbiotyczne zapewniające im odpowiednie warunki żywieniowe.

Wrzośce są z kolei bardziej tolerancyjne, jeżeli chodzi o warunki, w jakich mogą rosnąć.

Sporo z nich jednak woli także glebę suchą i piaszczystą, a niektóre nawet ziemię wilgotną, bogatą w próchnicę i składniki odżywcze.

Rośliny rosnące dobrze na glebie suchej to: wrzos zwyczajny, wrzosiec krwisty, jałowiec pospolity, kostrzewa. Zaś rośliny preferujące wilgotne podłoże to: wrzosiec bagienny, różaneczniki, azalie.

Wrzosowa kompozycja

Żeby dobrze wykorzystać potencjał wrzosów, najlepiej zasadzić je w większej grupie, zachowując ok. 20-centymetrową odległość między roślinami. Dzięki bujnemu rozrostowi można nimi nie tylko zagospodarować znaczną przestrzeń, ale też uzupełnić większe kompozycje w ogrodzie wrzosowym.

Wrzosy szczególnie cenią sobie towarzystwo innych roślin, dlatego warto pamiętać także o zasadzeniu wraz z nimi bylin (np. krwawnika albo macierzanki piaskowej), krzewów oraz traw. Dobrze wyglądają również przy jałowcach pospolitych czy janowcach ciernistych i barwierskich.

Stworzą również malowniczy widok wraz z różnobarwnymi kwiatami.

Należy się jednak wystrzegać pojedynczego sadzenia wrzosów. Wyglądają one wtedy nienaturalnie, ponieważ w przyrodzie zawsze występują w grupkach.

Uważne nasadzanie

Z pojemników zakupionych w sklepach i szkółkach ogrodniczych należy je przesadzać w okresie, kiedy zakwitają, czyli przeważnie we wrześniu. Aby mieć pewność, że rośliny dobrze zaadaptują się do stworzonych dla nich warunków, na dwie godziny przed przesadzeniem zaleca się zamoczenie sadzonki w wodzie.

Gdy już wsadzimy roślinę do ziemi – tak, aby jej wierzch znajdował się na poziomie gruntu – ściółkę przykrywamy korą. Ma to zapobiec wyschnięciu górnych partii gleby, skąd wrzosy czepią wodę, dzięki płytkiemu systemowi korzeniowemu.

Mimo że wrzosy wolą mniej urodzajną glebę, należy pamiętać, aby wybrać takie miejsce, gdzie nie gromadzi się woda – szczególnie wiosną i jesienią w okresie wzmożonych opadów i roztopów – ponieważ podmokłe korzenie często gniją.