Ogród to miejsce, w którym można się zrelaksować, jak też oddać aktywności i prowadzić go poprzez sadzenie kolejnych roślin, układanie kamieni czy też stawianie małych rzeźb. Jego uprawa wiąże się z rolą reprezentacyjną, dla której wybiera się odpowiednie okazy kwiatów nadające charakteru. Wśród nich jest trzmielina, której uprawa nie jest trudna, a sama wpisuje się w każdy ogród.

Trzmielina – ozdoba ogrodów i podwórek

Trzmielina, która stanowi ozdobę podwórek, to roślina dość nietypowa.  Jak żadna inna ogrodowa ma ponad 120 odmian, a do tego przyjmuje formę drzewek, krzewów ozdobnych lub ekspansywnych pnączy. Niezależnie od niej trzmielinę wyróżniają ozdobne liście, które ulegają przebarwienie na jesień. Również jej owoce przyjmują ciekawe kształty.

Roślina ta pochodzi – a przynajmniej większość jej odmian – z Azji, głównie z krajów Dalekiego Wschodu: Chin, Korei oraz Japonii. Dotarła także za Kaukaz i do południowej Europy, zaś w Polsce występuje odmiana trzmielina europejska.

Prosta uprawa

Dobrym wyborem do ozdoby to trzmielina – jak uprawiać ją, to w jakimkolwiek ogrodzie, gdyż rodzaj gleby nie ma dla niej większego znaczenia, przyjmie się bowiem na prawie każdym podłożu. Jeżeli jednak chce się wybrać najlepsze miejsce, to gleba powinna być żyzna, próchnicza, piaszczysto-gliniasta oraz bogata w składniki odżywcze. W przypadku trzmieliny w formie krzewu wystarczy, by podłoże nie było zbyt zbite ani zbyt wilgotne.

Stanowisko przeznaczone dla tej rośliny powinno być słoneczne, gdyż trzmielina je uwielbia. Szczególnie ważne jest to względem tych odmian o barwnych liściach. Te mniej barwne można sadzić w miejscach półcienistych, jednak z dostępem do promieni słonecznych. Do tego musi ono być osłonięte od wiatru, ciepłe oraz bez zimnych przeciągów. W przypadku trzmieliny europejskiej dobrze sprawdza się stanowisko cieniste, roślina dobrze się w nim trzyma i rozwija.

Odmiany

Nie sposób wymienić wszystkich odmian, gdyż jest ich sklasyfikowanych ponad sto, jednak w polskich warunkach występuje kilka, które cieszą się sporą popularnością. Wymagania glebowe i stanowiska są dla nich wszystkich podobne, dobrze wyglądają w grupach, jak i też pojedynczo – zwłaszcza kiedy są odmianami rozłożystymi.

Trzmielina Fortune’a Golden Harlequin

Forma płożąca rośliny, zimozielona. Trzmielina Golden Harlequin charakteryzują ją dekoracyjne pędy oraz dwukolorowe liście. Nie potrzebuje cięcia, gdyż rośnie w miarę równomiernie, jednak jest na nie odporna, więc jeżeli chce się ją formować, nie powinno jej to zaszkodzić.

Trzmielina pospolita Red Cascade

Trzmielina pospolita Red Cascade jest dużym oraz barwnym krzewem, chętnie uprawianym w przydomowych ogrodach.Charakterystyczne dla tej odmiany są podłużne liście o lekko fioletowym zabarwieniu. Kwiaty jasnozielone, drobne, jednak gęsto osadzone na łodygach. Kwitnienie przypada od maja do czerwca,. Po przekwitnięciu, roślina związuje dekoracyjne torebki, w których znajdują się nasiona. Ze względu na walory, uprawiana chętnie w ogrodach i parkach.

Trzmielina oskrzydlona Chicago Fire

Uznawana za jedną z najpiękniejszych odmian, głównie przez wzgląd na jej przebarwienie, do którego dochodzi jesienią. Gatunek wybujały i rozłożysty, przez co najlepiej nadaje się do dużych ogrodów.

Trzmielina Fortune’a Sunspot

Trzmielina Fortune’a Sunspot to niski krzew, który dorasta maksymalnie do wysokości 50cm. Charakteryzuje się wyjątkową kolorystyką liści: ich środek jest jasnożółty, zaś brzegi osiągają barwę intensywnej, ciemnej zieleni. Krzew formuje się w niskie, rozłożyste kobierce, których średnica może osiągać nawet 2 metry.

Trzmielina Fortune’a Emerald Gaiety

Trzmielina Fortune’a Emerald Gaiety (Euonymus fortunei) to bardzo ładny, płożący krzew, który osiąga do 25 centymetrów. Liście są urocze, zielone z białą obwódką. Doskonale czuje się w niemal każdym miejscu, zarówno na stanowisku słonecznym, jak i zacienionym.

Sadzenie

Jak w przypadku innych roślin tak spełnić trzeba kilka warunków, gdy w ogrodzie pojawić się ma trzmielina – jak sadzić, to przez cały jej okres wegetacyjne, jeżeli następuje sadzenie z pojemnika. Gleba przygotowana do tej czynności przede wszystkim musi być dobrze odchwaszczona – młody okaz potrzebuje dla siebie miejsca i wody, a chwasty mogą mu w tym przeszkodzić. Sadząc więcej sztuk, w zależności od odmiany należy zachować pomiędzy nimi dystans wynoszący około 40-50 centymetrów.

Pielęgnacja i przycinanie

Poza posadzeniem trzmieliny na odpowiednim dla niej stanowisku należy także dbać o jej dalszy wzrost. Warto wiedzieć, czego potrzebuje trzmielina – jak pielęgnować każdy okaz bez względu na formę. Istotne jest samo podlewanie, gdyż roślina ta nie przepada za suszą. Czynność ta musi więc być wykonywana regularnie niezależnie od tego, czy egzemplarz jest młody, czy może znajduje się w ogrodzie od dłuższego czasu.

Trzmielina rośnie szybko – w ciągu roku może to być kilkadziesiąt centymetrów, jeżeli chodzi o okazy płożące się – można jej wzrost przyspieszyć, wykonując cięcie. To samo tyczy się jej w wersji krzewu. Dla gęstego i równomiernego wzrostu dobrze jest już w pierwszym roku po nasadzeniu mocno skrócić wszystkie pędy rośliny, a w każdym kolejnym zachowawczo – o połowę zeszłorocznego przyrostu.

Czynności braną pod uwagę jest także nawożenie. Powinno się wykonywać je regularnie dwa razy w ciągu roku. Po raz pierwszy wiosną, na przełomie marca i kwietnia, zaś drugi raz w czerwcu. Jeśli okaz został posadzony do donicy, nawożenie powinno odbywać się częściej niż raz w miesiącu za pomocą specjalnego płynnego nawozu.

Rozmnażanie

Poza wspomnianymi powyżej zabiegami jest coś jeszcze, do czego nadaje się trzmielina – rozmnażanie jej to także zadanie, którego może podjąć się ogrodnik. Można tego dokonać od połowy lipca do połowy września. W celu rozmnożenia rośliny pobiera się fragmenty pędów.

Pobrana sadzonka powinna mieć długość 10-15 centymetrów, w najlepszym wypadku wierzchołkowe. Obrywa się z niej dolne liście, by pozostawić 4-5 centymetrów gołego pędu. Tak przygotowaną należy zanurzyć w ukorzeniaczu do sadzonek półzdrewniałych.

Okres ukorzenienia wynosi od 3 do 4 tygodni, na ten czas umieszcza się sadzonkę w mieszaninie piasku z torfem. Kiedy się zakorzeni, przenosi się ją na miejsce stałe lub do większej donicy – należy dokonać tego najpóźniej do połowy października, dzięki czemu na zimę roślina będzie w podłożu zadomowiona.